شهید علی پور

به نام خدا

بله،  انسان خودش اسیر خودش میشود، خودش برده و بنده خودش میشود.

انسان دو مقام دارد، دو درجه دارد: درجه دانى، درجه حیوانى، و درجه عالى، درجه انسانى.

پیغمبران آمده اند که آزادى معنوى بشر را حفظ کنند، یعنى چه؟ یعنى نگذارند شرافت انسان، انسانیت انسان، عقل و وجدان انسان، اسیر شهوت انسان بشود. اسیر خشم انسان بشود، اسیر منفعت طلبى انسان بشود. این معنى آزادى معنوى است.

هروقت شما دیدید بر خشم خودتان مسلط هستید نه خشم شما بر شما مسلط است، شما آزادید.

هر وقت دیدید شما بر شهوت خودتان مسلط هستید نه شهوت بر شما بر شما، شما آزادید.

هر وقت شما دیدید یک درآمد غیرمشروع در مقابل شما قرار گرفت و این نفس شما اشتیاق دارد مىگوید این درآمد را بگیر، اما ایمان و وجدان و عقل شما حکم میکند که این نامشروع است، نگیر و بر این میل نفسانى خودتان غالب شدید، بدانید شما از نظر معنوى واقعا انسان آزادى هستید،

اگرشمادیدیدیک زن نامحرم داردمى رودوحس شهوت شما. شماراتحریک مى کندبه چشم چرانى وتعقیب کردن،ولى یک وجدانى بر وجودشماحاکم است که شمارامنع مى کندوتافرمان مى دهدفرمانش رااطاعتمىکنیدبدانیدشماآزادمردهستید.

 امااگردیدیدتاچشم یک چیزىرامى خواهد مى دوید دنبالش،شکم یک چیزىرامى خواهدمى دویددنبالش،شمااسیرید،برده وبنده هستید.

شهید مطهری، آزادی معنوی، ص30

بسیاری از مسئولین کشور فرانسه و از جمله رئیس دولت و وزرایش در فرودگاه حاضر شده و از جسد طاغوت استقبال کردند.پس از اتمام مراسم، جسد فرعون به مکانی با شرایط خاص در مرکز آثار فرانسه انتقال داده شد تا بزرگترین دانشمندان باستان‌شناس به همراه بهترین جراحان و کالبدشکافان فرانسه، آزمایشات خود را بر روی این جسد و کشف اسرار متعلق به آن شروع کنند.

رئیس این گروه تحقیق و ترمیم جسد یکی از بزرگترین دانشمندان فرانسه بنام پروفسور موریس بوکای بود که برخلاف سایرین که قصد ترمیم جسد را داشتند او در صدد کشف راز و چگونگی مرگ این فرعون بود.تحقیقات پروفسور بوکای همچنان ادامه داشت تا اینکه در ساعات پایانی شب، نتایج نهایی ظاهر شد؛ بقایای نمکی که پس از ساعتها تحقیق بر جسد فرعون کشف شد دال بر این بود که او در دریا غرق شده و مرده است و پس از خارج کردن جسد او از دریا برای حفظ جسد، آن را مومیایی کرده‌اند. اما مسئله‌ی غریب و آنچه باعث تعجب بیش از حد پروفسور بوکای شده بود این مسئله بود که چگونه این جسد سالم‌تر از سایر اجساد باقی مانده، درحالی که این جسد از دریا بیرون کشیده شده است.

پروفسور موریس بوکای در حال آماده کردن گزارش نهایی در مورد کشف جدید (مرگ فرعون بوسیله غرق شدن در دریا و مومیایی جسد او بلافاصله پس از بیرون کشیدن از دریا) بود که یکی از حضار در گوشی به یادآور شد که برای انتشار نتیجه تحقیق عجله نکند، چرا که نتیجه تحقیق کاملا مطابق با نظر مسلمانان در مورد غرق شدن فرعون است.ولی موریس بوکای بشدت این خبر را رد کرده و آن را بعید دانست. او بر این عقیده بود که رسیدن به چنین نتیجه ی بزرگی ممکن نیست مگر با پیشرفت علم و با استفاده از امکانات دقیق و پیشرفته کامپیوتری.

در جواب او یکی از حضار بیان کرد که قرآنی که مسلمانان به آن ایمان دارند قصه غرق شدن فرعون و سالم ماندن جثه‌ی او بعد از مرگ را خبر داده است.حیرت و سردرگمی پروفسور دوچندان شد و از خود سوال می‌کرد که چگونه این امر ممکن است با توجه به اینکه این مومیایی در سال 1898میلادی کشف شده است، در حالی که قرآن مسلمانان قبل از 1400 سال پیدا شده است؟

چگونه با عقل جور در می آید در حالی که نه عرب و نه هیچ انسان دیگری از مومیایی شدن فراعنه توسط مصریان قدیم آگاهی نداشته و زمان زیادی از کشف این مسئله نمیگذرد؟موریس بوکای تمام شب به جسد مومیایی شده زل زده بود و در مورد سخن دوستش فکر می‌‌کرد که چگونه قرآن مسلمانان درمورد نجات جسد بعد از غرق سخن می‌گوید در حالی‌که کتاب مقدس آنها از غرق شدن فرعون در هنگام دنبال کردن موسی سخن میگوید اما از نجات جسد هیچ سخنی بمیان نمی‌آورد و با خود می‌گفت آیا امکان دارد این مومیایی همان فرعونی باشد که موسی را دنبال میکرد؟و آیا ممکن است که حضرت محمد هزار سال قبل از این قضیه خبر داشته است؟ 

او در همان شب تورات و انجیل را بررسی کرد اما هیچ ذکری از نجات جسد فرعون به میان نیاورده بودند.پس از اتمام تحقیق و ترمیم جسد فرعون، آن را به مصر باز گرداندند ولی موریس بوکای خاطرش آرام نگرفت تا اینکه تصمیم گرفت به کشورهای اسلامی سفر کند تا از صحت خبر در مورد ذکر نجات جسد فرعون توسط قرآن اطمینان حاصل نماید.

یکی از مسلمانان قرآن را باز کرد و این آیه را برای او تلاوت نمود:

{فَالْیَوْمَ نُنَجِّیکَ بِبَدَنِکَ لِتَکُونَ لِمَنْ خَلْفَکَ آیَةً وَإِنَّ کَثِیراً مِنَ النَّاسِ عَنْ آیَاتِنَا لَغَافِلُونَ} [یونس:92]

ما امروز پیکرت را [از آب‏] نجات می‌دهیم تا عبرت آیندگان شوى، و همانا بسیارى از مردم از آیت‏هاى ما بى‏خبرند

این آیه او را بسیار تحت تآثیر قرار داد و لرزه بر اندام او انداخت و با صدای بلند فریاد زد: “من به اسلام داخل شدم و به این قرآن ایمان آوردم.”موریس بوکای با تغییرات بسیاری در فکر و اندیشه و آیین به فرانسه بازگشت و چندین سال در مورد تطابق حقائق علمی کشف شده در عصر جدید با آیه های قرآن تحقیق کرد و حتی یک مورد از آیات قرآن را نیافت که با حقایق ثابت علمی تناقض داشته باشد.و بر ایمان او به کلام الله جل جلاله افزوده شد (لا یأتیه الباطل من بین یدیه ولا من خلفه تنزیل من حکیم حمید).حاصل تلاش سالها تحقیق این دانشمند فرانسوی کتاب “قرآن و تورات و انجیل و علم بررسی کتب مقدس در پرتو علوم جدید” بود....

به نام آفریدگار مهر

آقا اجازه!

 مطلب منتخب از وبلاگ بهانه دل

سلام رفیق!

خوبی؟! می خواهم امروز دعوتت کنم که در یک مرحله خطیر قدم برداریم.

کجا برویم؟!  وادی فکر!

آری...بیا با هم کمی فکر کنیم!

به چی؟!.........ان شاءالله می گویم!

تصور کن بین رفقا یا بین اعضای خانواده نشستی، از دستت در میره و اشتباهی رو مرتکب میشی. به قول خودمون سوتی میدی!

بعد می بینی اعضای خانواده دست جمع بهت می خندند! یا یکی از کودکان حاضر در جمع بهت میخنده.

چه حسی بهت دست میده؟

اگر روی خودمون کارنکرده باشیم مسلما عصبانی میشیم.

و احتمالا با خودمون میگیم چه بچه بی ادبی!

و یا اینکه معلوم نیست والدین این بچه حواسشان جز به تربیت بچه، به چه چیز دیگه ای بوده که از فرزندشون غافل شدند؟!

غافل از اینکه ما در طول روز بارها و بارها با بعضی از رفتارها خودمون رو مسخره می کنیم!

چی؟! مگه میشه آدم خودش رو مسخره کنه؟!

بله جانم چرا که نمیشه!

حالا سوال من اینجاست که چرا این حرکات مون بهمون برنمیخوره؟!

چرا از این بی عرضگی ها که موجب تمسخر خودمون توسط خودمون میشه دست برنمی داریم؟!

با خودم و توام ای رفیق! آیا وقت اون نرسیده که...(سوره مبارکه حدید/16)

سخن کوتاه! بیا باهم ببینیم ما با چه رفتاری خودمون را مسخره کردیم؟!

امام مهربانی ها، امام رضا سلام الله علیه می فرمایند:

هفت چیز بدون هفت چیز، مسخره است:

کسى که با زبانش آمرزش بطلبد، ولى [از گناهش ]پشیمان نباشد، در حقیقت، خودش را مسخره کرده است .

کسى که از خدا توفیق بخواهد، ولى تلاش نکند، در حقیقت، خودش را مسخره کرده است .

کسى که جویاى دوراندیشى باشد اما احتیاط نورزد، در حقیقت خودش را مسخره کرده است .

کسى که از خدا بهشت بخواهد، ولى سختى ها را تحمّل نکند، در حقیقت، خودش را مسخره کرده است .

کسى که از آتش به خدا پناه برد، ولى شهوات را فرو نگذارد، در حقیقت، خودش را مسخره کرده است .

و کسى که یاد خدا کند، امّا به سوى لقاى او نشتابد، در حقیقت، خودش را مسخره کرده است.

منبع روایت: نهج الدعا - محمد محمدی ری‌شهری