عاشقانه‌های‌ یک شهید

کمی‌نشستی و با ماه گفت و‌ گو  کردی
و عطر خاطره‌ها را دوباره بو کردی
نفس گرفتی و ردِّ بهارِ گم‌شده را
میان غربت نی‌زار، جست و جو کردی
هوا چقدر به موقع گرفت، باران زد
و تو چقدر غزل‌های ناب رو کردی
« دلم چقدر گرفته ست! کاش! می‌شد رفت»
« و چشم‌ها را بستی و آرزو کردی»
و زیر پای تو انگار بُغضِ دریا بود
که منفجر شد و با موج‌ها وضو کردی
به سمت ماه دویدی، رها، رهای رها
و صورتت را در ابر‌ها فرو کردی
"ابوالحسن صادقی‌پناه "

بـنــام خـــدای مهربان
...کلاس اول بودم فکر کنم امتحانات ثلث دوم بود( اون موقع ها ثلثی بود...) توی راه مدرسه بچه ها می گفتند ،شنیدین آقای علیپور (همون که معلم بود )شهید شده...
تقریبا بچه تخیلیی بودم اصلا قبول نکردم گفتم شاید یکی فامیلیش شبیه بوده، نه نمیتوئنستم قبول کنم
خودم و زدم به بی خبری ...

اومدم تا رسیدم به کوچه ....چه خبره؟همه اومدن از دور و نزدیک..   معلما...فامیل دور و نزدیک ..خلاصه هر کسی و فکر نمی کردم اومده بود کوچه هم مشکی پوش شده بود..من رفتم مدرسه اومدم چه اتفاقاتی که نیافتاده!!!!!!!!!!
                               واقـــعا بابا شهید شده!!!!!
بازم نخواستم باور کنم، برای من که دختر هفت ساله ای بودم خیلی سخت بود...
...شب همه خونه پدر بزرگ بودیم ، هر کی رد میشد دستی روی سرم میکشید و می گفت: خدا رحمت کنه قدم و( اسم پدرم قدمعلی بود از بس با مردم صمیمی بود بهش میگفتن قدم) ..

... پیش خودم این جمله ها رو گفتم : بابا واقعا شهید شده باید قبول کنم ...باید افتخار کنم.باید برم کمک مامان.. داداش مهدی داشت گریه میکرد دستی روی سرش کشیدم و باز گفتم برم سر کوچه عکس و نگاه کنم ببینم واقعا بابا ست، وقتی رسیدم سر کوچه عکس بابا رو دیدم پر از نور بود چشماشو که دیدم بغضم ترکید گریه کنان رفتم بغل عمه ...عمه بابام دیگه نیست....
از اون موقع توی هیات های امام حسین علیه السلام بیشتر از قبل ها درک میکنم حضرت رقیه چی کشیده..عمه زینب چقدر سختی تحمل کرده....

انگیزه های قیام حسین(ع)

امام(ع) در سخنان خود در پاسخ ولید و مروان اولین انگیزه قیام و مبارزه و علت مخالفت خود با یزید بن معاویه را بیان کرد و اکنون به هنگام حرکت از مدینه در وصیت نامه خود به انگیزه دیگر یا به علت اصلی قیام خود، یعنی امر به معروف و نهی از منکر و مبارزه با مفاسد وسیع و مسائل ضداسلامی و ضدانسانی حکومت یزیدی و اموی، اشاره می کند و می فرماید:

اگر آنان از من تقاضای بیعت هم نکنند من باز هم آرام و ساکت نخواهم نشست؛ زیرا اختلاف من با دستگاه خلافت تنها بر سر بیعت با یزید نیست که با سکوت آنان در موضوع بیعت، من نیز سکوت اختیار کنم؛ بلکه وجود یزید و خاندان وی موجب پیدایش ستم و گسترش فساد گشته است . و من برای امربه معروف و نهی از منکر و احیای قانون جدم رسول خدا(ص) و زنده کردن راه و رسم پدرم علی(ع) و بسط عدل و داد به پاخیزم و ریشه این نابه سامانی ها، یعنی خاندان بنی امیه را قلع و قمع نمایم و همه جهانیان بدانند که حسین جاه طلب، طالب مقام و ثروت، شرور، مفسد و اخلالگر نبود و این حالت از روز اول تا ساعت آخر و تا لحظه آخر در روح حسین(ع) متجلی و متبلور بود.

این واقعه نشانی از تواضع امام دارد.

زمانی که امام رضا علیه السلام به عنوان ولیعهد در خراسان بود آشکار است که تا چه اندازه موقعیت سیاسی داشت. ایشان به عنوان جانشین خلیفه وقت شناخته می‌شدند و طبیعی بود که مردم سخت به آن حضرت احترام می‌گذاشتند…

اما همین امام بنا به روایتی که ابن شهر آشوب، نویسنده مشهور شیعه در قرن ششم به نقل از یعقوب بن اسحاق نوبختی روایت کرده است به گونه‌ای وارد حمام نیشابور شد که حاضران متوجه نشدند آن حضرت دارای چنان مقامی است. ابن شهر آشوب می‌نویسد: حضرت رضا علیه‌السلام وارد حمام شد. یکی از کسانی که حاضر بود ـ و ایشان را نمی‌شناخت ـ از آن حضرت خواست تا دلاکی او را کرده و به اصطلاح امروزه کیسه او را بکشد. حضرت درخواست او را پذیرفت و مشغول کار شد. برخی که امام را می‌شناختند، آن مرد را درباره امام رضا علیه السلام آگاه کردند و او مشغول عذرخواهی شد. با این حال امام به او آرامش داده و همچنان به دلاکی او مشغول بود.  

منبع: مناقب ابن شهر آشوب،

چگونه نماز بخوانیم؟

حماد بن عیسی گفت : در محضر امام صادق علیه السّلام بودم، به من فرمود: آیا می توانی نماز را خوب بخوانی ؟ عرض کردم : چگونه نمی توانم و حال آنکه کتاب حریز را که درباره نماز نوشته شده است ، از حفظ دارم . حضرت فرمود: برای تو ضرر ندارد، برخیز و نمازی بخوان تا من ببینم که چگونه می خوانی .

حسب الامر حضرت رو به قبله ایستادم و شروع به خواندن نماز کردم . تمام نماز را از نظر رکوع و سجود به جای آوردم ، اما حضرت آن را نپسندید و فرمود: نماز را خوب نخواندی . واقعا چقدر زشت است برای مردی که شصت هفتاد سال از عمرش می گذرد و حال آنکه نمی تواند یک نماز کامل با مراعات حدود کامله آن بخواند. من خجالت کشیدم و خود را کوچک دیدم .

عرض کردم : فدایت شوم ، شما نماز را به من تعلیم دهید. پس ، امام علیه السّلام رو به قبله راست ایستادند و دستهای خود را آزاد گذاردند و انگشتهای دست آن حضرت به هم گذارده شده بود و مابین دو قدم آن حضرت از سه انگشت باز، و بیشتر فاصله نداشت و انگشتهای پای خود را رو به قبله کردند و تا آخر نماز هم رو به قبله بود و با تواضع و حضور قلب گفتند: اللّه اکبر و سوره حمد و توحید را با ترتیل (به آرامی و خوبی) خواندند و بعد از تمام شدن سوره توحید، به قدر یک نفس کشیدن صبر کردند. بعد دست خود را بلند کرده تا مقابل صورت بردند و در حالی که ایستاده بودند گفتند: اللّه اکبر و پس از آن به رکوع رفتند و کف دست را به سر زانو گرفتند. انگشتان آن حضرت از هم باز بود. زانو را به عقب دادند، چنانکه پا راست شد و پشت آن حضرت طوری مساوی شد که قطره آبی بر آن می گذاشتند، به هیچ طرفی نمی ریخت . گردن خود را کشیده و سر به زیر نینداختند و چشم را بر هم گذاردند و سه مرتبه به آرامی گفتند: سبحان ربّی العظیم و بحمده.

بعد راست ایستادند و چون خوب ایستادند، گفتند: سمع اللّه لمن حمده و در همان حال که ایستاده بودند، دست را تا مقابل صورت خود بلند کردند و گفتند: اللّه اکبر و بعد به سجده رفتند. دو کف دست را پیش ‍ زانوها، مقابل صورت خود بر زمین گذاردند و انگشتان آن حضرت به هم گذارده شده بود. سه مرتبه گفتند: سبحان ربّی الاعلی و بحمده . اعضای بدن خود را از یکدیگر باز گرفته و بر هم نگذارده بودند (در حال سجده دست را به بدن نچسبانیده و بدن را بر پا نگذارده بودند) و بر هشت موضع بدن خود که به زمین گذارده بودند، سجده کردند که پیشانی و دو کف دست و دو سر زانو و دو سر انگشت بزرگ پا و سر بینی باشد.

بعد از نماز فرمودند: گذاردن هفت موضع در وقت سجده به روی زمین واجب است که پیشانی و دو کف دست و دو سر زانو و دو سر انگشت بزرگ پا باشد. و اما گذاردن بینی بر زمین سنت (مستحب) است و آنها همان مواضع است که خدا در قرآن فرموده است : و انّ المساجد للّه فلا تدعوا مع اللّه احدا و مسجدها از آن خداست و با وجود خدای یکتا کسی را به خدایی مخوانید. پس از آن سر از سجده برداشتند و وقتی نشستند گفتند: اللّه اکبر و به ران چپ نشسته ، پشت پای راست را بر کف پای چپ گذاردند و گفتند استغفر اللّه ربّی و اتوب الیه و دوباره در حالی که نشسته بودند. گفتند: اللّه اکبر و بعد به سجده دوم رفتند و مانند سجده اول ، سجده دوم را تمام کردند. و در رکوع و سجود هیچ یک از اعضای بدن را بر یکدیگر نگذارده بودند و موقع سجده آرنج دست خود را باز نگاه داشته و به زمین نگذارده بودند. در حال تشهّد خواندن ، انگشتان دست آن حضرت از یکدیگر باز بود و به این کیفیّت دو رکعت نماز خواندند و چون از تشهّد فارغ شدند، فرمودند: ای حماد، این چنین نماز بخوان.

چهل داستان درباره نماز و نمازگزاران؛ یدالله بهتاش

بنام خدای شهیدان

سلام بر مردم فداکار و مهربان ایران، مردمی که همیشه شور و حماسه ایثار  را در دل زنده نگه می دارند، هفته دفاع مقدس را به تمامی شما عزیزان خصوصا خانواده های ایثارگر تبریک عرض میکنم.

ما در حماسه دیروز برای حفظ  اسلام ، ناموس ، عزت و سربلندی ایران عزیزمان پیروز شدیم .و امــــا امروز در جنگ نرم و تهاجم فرهنگی چه کردیم؟

ما همه از سوزاندن قرآن کریم بدست آن کشیش نادان ناراحت و متاثر شدیم ، ولی...

فقط متاثر شدن و اعتراض کردن کافیست؟ ...مطمئنا هر چه بیشتر از قبل باید به دستورات کلام الهی دل بندیم و عمل کنیم.

امروز حماسه ای سخت تر از دیروز در پیش است بیاییم در این حماسه نیز پیروز و سربلند بیرون بیاییم.

خواهران و برادران مطمئنا در فضای مجازی هم باید دست بکار شد ، و.... به وظیفه خود جامه عمل بپوشیم.

در ادامه مطلب متن زیبایی بمناسبت دفاع مقدس مطالعه فرمایید.   

یُریدُونَ أَنْ یُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ یَأْبَى اللَّهُ إِلاَّ أَنْ یُتِمَّ نُورَهُ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُون‏ 
 آنها مى‏خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند
ولى خدا جز این نمى‏خواهد که نور خود را کامل کند،
هر چند کافران ناخشنود باشند! (توبه:32)
الهم عجل لولیک الفرج 

کافران می خواهند که نور خدارا به نفس تیره و گفتار جاهلانه خود خاموش کنندوو خدا نگذارد تا آنکه نور خود را در منتهای ظهور و حد اعلا به کمال برساند هرچند کافران ناراضی و مخالف او باشند . فرزندان شهدا و تمامی مسلمین عالم اقدام کلیسای امریکایی را که در راستای اهداف پلید صهیونیسم جهانی است محکوم می کند و به تمام مستکبرین خداگریز جهان اعلام می دارد فرزندان قرآن ناطق خواب از بین بردن تعالیم ناب الهی را بر شما پریشان می کنند