سلام
گاهي به وسعت همه آسمونا دلم براي خودم ميسوزه
گاهي از فرط بي تابي سرم رو به خاك مقدسي ميذارم كه حال و هواي شهيدان رو برام زنده ميكنه
نميدونم خاك جمكران اين حال رو به آدم ميده يا...
تنهايي هام رو فقط با اين خاك تقسيم ميكنم از بس ظلم مينبينم و چشمهام رو ميبيندم...
بيا مهدي شب هجران سحر كن.
